پل ورسک

پل ورسک یکی از بزرگ ترین پل های راه آهن در ایران می باشد. این پل در ارتفاعات روستای ورسک می باشد. پل ورسک، پل ارتباطی راه آهن شمال – جنوب کشور است. در نتیجه قطار های مسافربری تهران - گرگان و تهران – ساری و حتی قطار های باربری از آن عبور می کنند. ارتفاع این پل بیش از 61 متر از سطح زمین می باشد و نام آن در کتاب رکورد های گینس ثبت شده است. جالب است بدانید این پل پس از جنگ جهانی اول پل پیروزی نام گرفت. این پل معروف، 2 کوه عظیم را به یکدیگر متصل می کند.

پل ورسک کجاست؟

این پل در 45 متری جنوب شهرستان "زیر آب"، 85 کیلومتری شهرستان قائم شهر، در محور فیروزکوه و در مسیر راه آهن سراسری شمال-جنوب کشور، روی دره و روستای ورسک قرار دارد.

تاریخچه این پل

این پل در زمان حکومت رضا شاه، در سال 1313 توسط آلمانی ها و به رهبری سر مهندس اتریشی خود "والتر اینگر" ساخته شد. زمان انجام این پروزه 2  سال به طول انجامید و در زمان افتتاحیه این پل رضا شاه نیز درشهرستان سواد کوه حضور یافت.

دانستنی های پل ورسک

شرکت سازنده ی این پل تعهد داده بود که این پل تا 70 سال عملکرد خود را دارد. و اکنون که بیش از 80 سال از ساخت این پل می گذرد، همچنان پا بر جاست. اما باید بدانید مدیر راه آهن شمال کشور، سلامت این پل را تایید کرده و اعلام کرده اند که هیچ نگرانی از بابت پل وجود ندارد.

یک قرارداد با دانشگاه صنعتی شریف جهت سنجش پایداری و مقاومت این پل بسته شده است. با توجه به این قرارداد سنسوری روی پل نصب شده است که میتواند ضربه های ناشی از تردد قطار روی این پل را بررسی کند و در صورت بروز مشکل در پل و ایجاد صدمه، به مرکز مانتورینگ اطلاع بدهد.

جالب است بدانید که هر ساله مهندسان زیادی برای بررسی این پل به این منطقه می روند و پس از بررسی های لازم مواد و مصالح فرسوده از این پل حذف، و مصالح جدید تر و مقاوم تر جایگزین می شوند. همچنین در ساختن این پل از هیچ مواد فلزی و مسلحی استفاده نشده و در تمام مراحل ساخت آن از از ابزار آلات ساده و دینامیت و دریل دستی استفاده شده است.

سه خط طلا

در زمان حکومت رضا شاه شرکت های بسیاری از نقاط مختلف دنیا برای احداث راه آهن خط شمال – جنوب به ایران آمدند. تمام این شرکت ها در احداث راه آهن در رشته کوه البرز ناتوان بودند. حتی بهترین مهندسان اروپا نیز نتوانستند چاره ای برای این مشکل پیدا کنند. زیرا خطوط این راه آهن باید از روستای ورسک (عباس آباد قدیم) عبور و سپس ارتفاع 600 متر را صعود می کرد. تمام این مهندسان عقیده داشتند که حرکت قطار در چنین ارتفاع و شیب تندی ناممکن بود. سپس مهندسان دانمارکی تصمیم گرفتند مسیر راه آهن را به صورت پله ای در کوه قرار دهند. این خطوط پله ای به "سه خط طلا" معروف شد.